We wcześniejszych wersjach Windows podczas każdorazowej reinstalacji systemu wymagane od nas było wpisanie klucza produktu. Proces aktywacji Windows 10 jest inny. Po pierwszej czystej instalacji lub aktualizacji nasz klucz zostaje powiązany z urządzeniem, a status aktywacji jest przechowywany online. Dzięki temu podczas każdej kolejnej instalacji wystarczy, że będziemy połączeni z siecią.
Najprawdopodobniej ze względów bezpieczeństwa informacja ta nie została ujawniona przez Microsoft. Proces aktywacji Windows 10 został jednak zrekonstruowany przez Eda Botta z portalu ZDNet.com, w którym szczegółowo opisuje on kolejne kroki procesu i domniemany sposób zapamiętania klucza. Gdy instalujemy Windows 7 lub Windows 8, Microsoft tworzy unikalny kod ID dla konkretnego urządzenia, bazując na kluczu produktu i konfiguracji sprzętowej. Podczas kolejnej instalacji systemu zostanie on aktywowany automatycznie.
Scenariusz dla Windows 10 wygląda zgoła odmiennie: Microsoft miał stworzyć program, który sprawdza aktywację i zapisuje jej stan na serwerze. Jeśli weryfikacja wypada pomyślnie, Microsoft generuje licencję Windows 10, która koresponduje zarówno ze wspomnianym unikalnym ID, jak też konkretną wersją systemu. Każda kolejna instalacja nie będzie już wymagała od użytkownika podania klucza, jako że działający w tle program weryfikacyjny "rozumie", że instalujemy legalną kopię Windows 10 na tym samym urządzeniu.
Naturalnie, możemy uznać wyżej opisany mechanizm za krok naprzód, jeśli chodzi o przeciwdziałaniu piractwu. Z drugiej strony Microsoft w żaden sposób nie blokuje dostępu do Windows 10 użytkownikom, nieposiadającym legalnego klucza. Na pulpitach "wątpliwych" kopii Windows 10 zostaje umieszczony znak wodny, który przypomina użytkownikom o ich statusie. System w stanie "non genuine" zostaje też okrojony o wybrane funkcjonalności.
341f31d.png)