Jeśli nasz scenariusz instalacyjny wymaga, by aktywacja została ukończona w trakcie instalacji, możemy skorzystać z bezobsługowego pliku odpowiedzi.
Bezobsługowy plik odpowiedzi
Bezobsługowy plik odpowiedzi to plik tekstowy, który używany w połączeniu z Setup pozwala ominąć normalne zgłoszenia instalacyjne. Plik taki może automatycznie wprowadzać klucz produktu, konfigurować ustawienia proxy, a następnie samoaktywować system w zastępstwie użytkownika końcowego, za pośrednictwem sieci lokalnej docelowej maszyny lub standardowego połączenia internetowego.
Aby bezobsługowa aktywacja mogła zakończyć się sukcesem, instalowana maszyna musi oczywiście komunikować się z Internetem, bezpośrednio lub poprzez firewall. Administrator natomiast musi w pierwszym rzędzie poprawnie skonfigurować wspomniany plik odpowiedzi.
Typy plików odpowiedzi
Istnieje wiele wariantów plików odpowiedzi, a wśród nich:
- Obsługa ręcznego wywoływania
- Instalacja CD
- Mini-setup
- Remote Installation Services (RIS)
Uwaga: Instalacja bezobsługowa nie wchodzi w zakres niniejszej publikacji. Szeroka dokumentacja dotycząca programu Setup Manager oraz instalacji bezobsługowej jest dostępna na płycie instalacyjnej, jak również na płytach zestawu preinstalacyjnego OEM i towarzyszących im narzędziach RIS. Szczegółowe odnośniki znajdują się poniżej w sekcji Przydatne adresy.
Instalacja bezobsługowa - Przykład
częstszym przykładem zastosowania pliku odpowiedzi (np. unattend.txt) podczas instalacji bezbsługowej jest komenda Winnt32 /U:.
Prezentowany poniżej wydruk kodu Listing 1 ilustruje plik odpowiedzi, który pozwoli przeprowadzić w pełni zautomatyzowaną aktywację podczas instalacji, z wykorzystaniem podanej wyżej komendy.
Uwaga: Składnia może różnić się w zależności od rodzaju instalacji i wymaganego pliku odpowiedzi
W naszym przykładzie jedynie pogrubione linijki odnoszą się w sposób szczególny do aktywacji. Pozostałe parametry mogą nie mieć zastosowania lub mieć charakter dostosowany do naszych indywidualnych potrzeb. Szczegóły są dostępne w odpowiedniej dokumentacji.
Listing1-unattend.txt
[Unattended]
Unattendmode = FullUnattended
Filesystem = LeaveAlone
TargetPath = *
Win9XUpgrade = No
NtUpgrade = Yes
AutoActivate = Yes
ActivateProxy = Proxy
[userdata]
ProductKey = PXRQ3-7VPMV-CQWXR-8Y4KX-RD786
[Branding]
BrandIEUsingUnattended = Yes
[Proxy]
Proxy_Enable = 1
Use_Same_Proxy = 1
HTTP_Proxy_Server = myproxyserver:80
Proxy_Override =
Trzy ważne elementy
Z procesem aktywacji związane są trzy istotne elementy, z których każdy został pogrubiony na powyższym wydruku:
Ustawienie klucza produktu
Powyższy przykład ma wyłącznie charakter ilustracjny, ponieważ użyto w nim ogólnego klucza produktu beta, który nie może być aktywowany. Aby dokonać aktywacji w procesie instalacyjnym, należy zastąpić ten przykładowy klucz innym, specyficznym dla naszej maszyny. Klucz produktu jest najczęściej umieszczany na koszulce CD w wypadku nośników dostępnych w detalu. W sekcji Klucze ogólne można znaleźć właściwe klucze dla konkretnych instalacji.
Uwaga: Jeśli dokonujemy uaktualnienia systemu, musimy mieć klucz właściwy dla Windows XP - nie ten, który otrzymaliśmy przy poprzedniej instalacji systemu operacyjnego. Jedynie klucze produktu właściwe dla Windows XP mogą być stosowane z tym systemem operacyjnym.
Ustawienie Proxy
Ten parametr, i opcjonalnie sekcja proxy, mają zastosowanie jedynie wówczas, gdy nasza maszyna jest połączona z Internetem poprzez firewall. Jeśli nasza sieć obsługuje Web Proxy Auto-Discovery (WPAD), można pominąć tę kwestię, jednak nie wszystkie podsieci mają wbudowane wsparcie dla WPAD. Powyższy wydruk pokazuje komputer, w wypadku którego trzeba wprowadzić ustawienia proxy. Musimy zastąpić nazwę i port serwera proxy taką, która odpowiada naszemu środowisku.
Uwaga: Sekcja Branding jest wymagana do praktycznej konfiguracji proxy.
Ustawienie parametru AutoActivate
Aby zażądać aktywacji podczas procesu instalacyjnego należy użyć AutoActivate=Yes, jednak nie stanowi to gwarancji pomyślnej aktywacji. W celu sprawdzenia, czy aktywacja przebiegła prawidłowo, możemy wykonać jedno z poniższych działań:
- Sprawdzić dziennik Application Event.
- Spróbować uruchomić aktywację po zalogowaniu..
- Skorzystać z rozdziału Aktywacja z wykorzystaniem skryptów w dalszej części tego artykułu, w celu sprawdzenia właściwości ActivationRequired.
