Jak zainstalować Windows 10 Fall Creators Update

Zanim zaczniemy

Wraz z upływem lat i powstawaniem coraz nowszych generacji systemu Windows, proces jego instalacji ulegał ciągłemu upraszczaniu. W chwili obecnej proces ten nie tylko wyświetla sporą liczbę wskazówek, lecz również obsługuje ogromną liczbę wariantów językowych. Sprawia to, że w dzisiejszych czasach Windows zainstalowany może być nawet przez zwykłego użytkownika, bez jakiejkolwiek pomocy specjalisty. To właśnie między innymi przyczyniło się do tego, że rozwiązanie Microsoftu króluje niepodzielnie w polskich domach. W tekście tym poruszymy dokładniej zagadnienie dotyczące przeprowadzenia tak zwanej czystej instalacji Windows 10, czyli kolokwialnie rzecz ujmując, instalacji od zera. Zaczynajmy!

Przygotowania – nośnik instalacyjny

Zanim przejdziemy do samego procesu wgrywania systemu operacyjnego, czyli środowiska, w którym odbywają się (niemal) wszystkie działania podejmowane na komputerze, musimy przygotować kilka rzeczy. Przede wszystkim potrzebny będzie nam nośnik instalacyjny, czyli płyta DVD lub pendrive zawierający pliki instalacyjne Windows 10. Niestety, trzeba go uprzednio przygotować, bowiem samo wrzucenie plików na pusty dysk nic nam nie da, koniec końców nie są to utwory muzyczne w formacie MP3. Najprostszym sposobem jest pobranie na innym komputerze specjalnej aplikacji ze strony Microsoftu, która wyświetlając konieczne informacje, w zasadzie sama przeprowadzi nas przez proces kreacji wspomnianego nośnika. Warto przy tym wiedzieć, że wszelkie dane znajdujące się wcześniej na użytym w tym procesie pendrivie czy też płycie ulegną skasowaniu. Jeśli potrzebujecie dokładniejszych instrukcji, serdecznie zapraszamy do jednego z naszych tekstów, w którym poruszona została tematyka tworzenia pendrive'a instalacyjnego dla Windows 10.

Przygotowania – konfiguracja BIOS/UEFI

Niektóre komputery zostały skonfigurowane w ten sposób, by automatycznie wykryć tak zwany bootowalny nośnik, czyli płyty i pendrive, których zawartość nie wymaga do działania systemu operacyjnego (to właśnie do nich zalicza się nośnik instalacyjny Windows 10). Niestety nie jest tak zawsze, wskutek czego przed instalacją systemu konieczne może być wprowadzenie zmian w konfiguracji PC. To, czy obsługa bootowalnych nośników jest włączona, łatwo określić – jeśli jest ona aktywna, podłączenie pendrive'a bądź wsunięcie płyty z Windowsem sprawi, że przy starcie komputera na ekranie pojawi się komunikat domagający się wciśnięcia dowolnego przycisku. Generalnie aktywacja odpowiedniej opcji wymaga udania się do interfejsu BIOSa/UEFI, czyli układu pośredniczącego w wymianie danych pomiędzy sprzętem a systemem operacyjnym. Wywołanie odpowiedniego menu wygląda różnie, zależnie od modelu i producenta płyty głównej, zaś dokonuje się tego zazwyczaj poprzez wciśnięcie jednego z przycisków na klawiaturze (zwykle jest to klawisz Esc, Delete bądź któryś z przedziału F1-F12) w trakcie uruchamiania komputera. Wskazówki odnośnie tego, który dokładnie przycisk należy nacisnąć, często pojawiają się na ekranie, ponadto odpowiednie informacje powinny zostać zawarte w instrukcji obsługi płyty głównej. Niestety, nie jest to jedyne zróżnicowanie - nazwy poszczególnych zakładek menu i opcji różnią się w zależności od producenta (chociaż zwykle stosuje się dosyć zbliżone nazewnictwo). Jako przykład postanowiliśmy obrać jeden z popularniejszych laptopów – Toshiba Satellite Pro. W jego przypadku podczas uruchamiania komputera należy wcisnąć klawisz F2, co przeniesie nas do głównego menu UEFI. Następnie przechodzimy do zakładki Advanced, gdzie kliknięciem rozwijamy Change Boot Order. Kolejnym krokiem jest przeniesienie pozycji USB Memory (w przypadku płyty wybieramy OOD, czyli Optical Disk Drive) na sam szczyt, czego dokonujemy poprzez kilkukrotne wciśniecie + na klawiaturze numerycznej, bądź zaznaczając pozycję i klikając Move Up. Gdy już to zrobimy, należy potwierdzić działanie poprzez wybranie OK lub wciśnięcie Enter. Ostatnim etapem jest zapisanie zmian i wyjście z UEFI, czego dokonujemy poprzez wybranie znajdującej się w prawym dolnym rogu opcji Save and Exit lub wciśnięcie klawisza F10. Po tym zabiegu komputer powinien się zrestartować, zaś opcja bootowania nośników stanie się aktywna.

Instalacja

Mając już przygotowany nośnik z instalatorem oraz upewniwszy się, że komputer wykrywa go bez problemu, przejść możemy do właściwej części procesu instalacyjnego. Należy oczywiście pamiętać, że konieczny jest dysk o odpowiedniej pojemności, w innym bowiem przypadku proces nie zakończy się powodzeniem (dla przypomnienia, 32-bitowa wersja systemu wymaga minimum 16GB wolnej przestrzeni dyskowej, 64-bitowa wymaga 20GB). Do dzieła!

1. Oczywiście pierwszym, co należy zrobić, jest podłączenie do komputera pendrive'a bądź wsunięcie płyty z instalatorem Windows 10 Fall Creators Update, następnie wciśnięcie dowolnego klawisza podczas uruchomienia PC (gdy na ekranie wyświetlony zostanie odpowiedni monit).



2. Jeśli podczas kreowania nośnika instalacyjnego zdecydowaliśmy, że utworzymy go dla obu wersji systemu (zarówno 32, jak i 64-bitowej), pojawi się przed nami prosty ekran umożliwiający wybór jednego z nich. Dla nowszych maszyn zalecana jest generalnie 64-bitowa wersja, gdyż oferuje większe możliwości i w lepszy sposób zarządza zasobami sprzętowymi. Gdy właściwa pozycja zostanie podświetlona na biało, należy wcisnąć klawisz Enter.



3. Na ekranie komputera wyświetlone zostanie okno umożliwiające nam skonfigurowanie podstawowych danych, które wykorzysta później program instalacyjny. Są to odpowiednio: język instalacji, format wykorzystywanej godziny i waluty oraz klawiatura i jej układ. Warto pamiętać, że kliknięcie ikony krzyżyka w prawym górnym rogu spowoduje anulowanie instalacji (dotyczy to zresztą każdego jej etapu). Gdy już wybierzemy pożądane opcje, kontynuujemy, klikając Dalej.



4. Kolejne okno udostępnia nam w zasadzie tylko dwie możliwości – instalację systemu oraz naprawę komputera. Jako że drugiej z opcji używa się do naprawy usterek już zainstalowanego systemu Windows, klikamy Zainstaluj teraz.



5. Następny etap służy potwierdzeniu legalności systemu. W tym celu należy wpisać klucz licencyjny, który powinniśmy otrzymać od sprzedawcy. Możliwe jest również skorzystanie z odpowiedniego programu firmy trzeciej, by podejrzeć aktywator na starej instalacji Windows 10 (czego dokonuje się z jej poziomu). Gdy już będziemy gotowi, możemy przejść do kolejnego kroku, klikając Dalej. Możemy także pominąć ten proces, klikając Nie mam klucza produktu, jednakże konieczna wtedy będzie późniejsza aktywacja systemu. Zanim jeszcze przejdziemy dalej, skorzystać możemy z Zasady zachowania poufności informacji, co wyświetli odpowiedni link.



6. Po przejściu dalej, wyświetlone zostanie menu pozwalające nam wybrać typ systemu do instalacji (o ile na nośnik wgraliśmy ich więcej niż jeden). Klasycznie są to: Windows 10 Pro, Windows 10 Home oraz Windows 10 Education. Wybieramy rzecz jasna ten, do którego posiadamy klucz licencyjny, po czym klikamy Dalej



7. Na ekranie pojawią się postanowienia licencyjne dotyczące oprogramowania Microsoft. Mimo iż większość osób pomija całkowicie czytanie tego typu treści, jest to błąd – dla pewności warto zapoznać się z dokumentem, by uniknąć w przyszłości problemów. Gdy już uznamy, że warunki nam odpowiadają, należy zaznaczyć pole wyboru obok Akceptuję postanowienia licencyjne, po czym wybrać przycisk Dalej.



8. Kolejny etap pozwala nam wybrać, czy chcemy zachować pliki, ustawienia oraz aplikacje z poprzedniej wersji systemu. Oczywiście gdy przeprowadzamy czystą instalację, nie interesuje nas ta opcja, zwłaszcza iż na nowym komputerze nie ma po prostu czego zachować. Dokładniejsze dane można znaleźć na ekranie pomocy wyświetlanym po kliknięciu Pomóż mi podjąć decyzję. Aby przejść do dalszej części procesu czystej instalacji Windows 10, wybieramy opcję Niestandardowa: tylko zainstaluj system Windows (zaawansowane).



9. Następne okno pozwala nam na określenie, w jakiej lokalizacji dysku zainstalujemy system, dodatkowo udostępniając kilka przydatnych opcji. Możemy z tego miejsca między innymi manipulować liczbą partycji, usunąć część z nich bądź sformatować znajdujące się na nich dane, a nawet połączyć kilka z nich w jedną większą. Dla bardziej zaawansowanych użytkowników zamieszczono tu opcję Załaduj sterownik, pozwalającą na załadowanie niestandardowych sterowników kontrolera pamięci masowej, co przydatne bywa jedynie w przypadku nielicznych komputerów. Gdy już zaznaczymy lokalizację dla systemu na wyświetlonej liście, należy kliknąć Dalej, co rozpocznie zautomatyzowaną procedurę kopiowania wymaganych plików na dysk oraz instalacji pakietów systemu. Na tym etapie lepiej nie przerywać procesu, bowiem skutkować to może późniejszymi problemami (możliwe na przykład, że system zainstaluje się, lecz nie będzie sprawny).



10. Proces instalacji może potrwać od zaledwie kilku do aż kilkudziesięciu minut, wszystko zależne jest głównie od prędkości naszego dysku oraz nośnika, z którego instalujemy system. Gdy dobiegnie on końca, wyświetlone zostanie okno wymuszonego restartu – możemy go przyśpieszyć, klikając Uruchom ponownie. Jeśli tego nie zrobimy, po 10 sekundach komputer uruchomi się ponownie samoczynnie, po czym rozpocznie się proces pierwszej konfiguracji.

To jeszcze nie koniec...

To już koniec procesu instalacji systemu operacyjnego Windows 10 Fall Creators Update, należy jednak pamiętać, że czeka na nas nie mniej pracochłonna pierwsza konfiguracja. Oczywiście na naszym portalu znajdziecie poświęcony jej artykuł Pierwsza konfiguracja Windows 10 Fall Creators Update oraz setki innych! Jeżeli macie jakiekolwiek pytania dotyczące przedstawionej procedury, śmiało możecie zadać je w dziale komentarzy albo w naszym nowym serwisie CentrumXP Q&A.