Pierwsza konfiguracja Windows 10 Fall Creators Update

Poprawna instalacja to dopiero połowa sukcesu, świeży system należy bowiem jeszcze odpowiednio skonfigurować pod względem naszych potrzeb. Dokonujemy tego zaraz po automatycznym restarcie mającym miejsce po przeprowadzeniu instalacji Windows 10. Co ciekawe, jeśli nie dysponujemy odpowiednią ilością czasu, możemy po wgraniu systemu po prostu wymusić wyłączenie komputera – w efekcie dopiero gdy uruchomi się on ponownie, zmuszeni będziemy do przejścia przez procedurę pierwszej konfiguracji. Rzeczą, która dla niektórych może być istotna, jest fakt, iż kreator obsługuje ułatwienia dostępu opracowane przez Microsoft, czyli między innymi Lupę czy Narratora. Co ciekawe, wygodne może się również okazać wykorzystanie Cortany, jednakże nie jest ona niestety dostępna w naszym kraju. Cały proces konfiguracji oczywiście pełny jest wskazówek i informacji podsuwanych przez Microsoft, by nawet użytkownik niemający wcześniej okazji konfigurować nowej instalacji, bez problemu dał sobie z tym radę. Abyście jednak nie musieli się zastanawiać, co należy zrobić dalej, przygotowaliśmy dla Was nieco bardziej rozbudowane wyjaśnienie poszczególnych etapów. Zaczynajmy!

1. Pierwsze okno, w którym dokonujemy konfiguracji, pozwala nam określić nasz region. Wybieramy oczywiście opcję Polska. Warto zaznaczyć, że zmiana regionu w żaden sposób nie wpływa na język instalacji, rzutując jedynie na konfigurację ustawień regionalnych. Jako że jest to pierwsze menu, możemy w nim aktywować opcje ułatwienia dostępu, klikając ikonę znajdującą się w lewym dolnym rogu ekranu. Są to odpowiednio: Narrator czytający tekst, Lupa powiększająca wycinek ekranu oraz Klawiatura ekranowa. Dodatkowo istnieje z tego poziomu możliwość włączenia trybu dużego kontrastu, dzięki czemu tekst staje się wyraźniejszy, klawiszy trwałych (ułatwiających działanie osobom mającym problem z wciśnięciem jednocześnie dwóch przycisków) oraz klawiszy filtru (odpowiedzialnych za szybkość powtarzania klawiszy). Aby przejść do kolejnego etapu, należy po wybraniu regionu wybrać Tak.



2. Kolejny ekran służy do wybrania układu klawiatury, czyli tego, w jaki sposób rozłożone są na niej przyciski. W naszym przypadku jest to oczywiście układ polski, warto jednak zaznaczyć, że do wyboru mamy tu Polski (programisty) oraz Polski (214). Wybieramy pierwszy z nich, bowiem drugi odpowiada za rozmieszczenie przycisków na maszynie do pisania. Do kolejnego etapu przechodzimy tak jak poprzednio, poprzez zaznaczenie wybranej opcji oraz wciśnięcie Tak.



3. Wyświetlone zostanie zapytanie, czy chcemy dodać drugi układ klawiatury. Może się to okazać przydatne zwłaszcza w sytuacji, w której piszemy w kilku językach bądź używamy kilku klawiatur fizycznych o różnych układach klawiszy. Jeśli nie jest nam to potrzebne, wystarczy wybrać przycisk Pomiń. Jeśli jednak chcemy dodać drugi układ, klikamy Dodaj układ, by następnie wybrać język oraz dokładny układ dodatkowej klawiatury, po czym przechodzimy dalej, klikając Dodaj układ.



4. Następnym krokiem jest konfiguracja połączenia sieciowego. Podczas tego procesu lepiej nie wyłączać ani resetować komputera, bowiem skutkować może to późniejszymi problemami ze sterownikami. Jeśli posiadamy więcej niż jedną kartę sieciową (na przykład połączenie kablowe oraz Wi-Fi), pojawić się może monit z zapytaniem, którą z nich wybrać jako priorytetową (co przydatne może być podczas ewentualnego pobierania aktualizacji). Zakładając, że korzystamy jedynie z Wi-Fi, pojawi się także monit o podanie hasła. Po jego wpisaniu należy kliknąć Dalej. Jeżeli korzystamy ze zwykłego połączenia kablowego, możemy pominąć ten podpunkt.



5. Okno, które ukaże się teraz naszym oczom, umożliwia wybranie metody konfiguracji użytkownika. Konfiguruj do użytku osobistego oddaje nam pełną kontrolę nad urządzeniem, natomiast Konfiguruj dla organizacji, jak sama nazwa wskazuje, służy do konfiguracji sprzętu firmowego. Co istotne, konta korzystające z tej właśnie opcji mają ograniczony wachlarz możliwości, bowiem sporą częścią ustawień steruje administrator przypisany do danej organizacji. Warto wiedzieć, że w przypadku wybrania Konfiguruj dla organizacji otrzymujemy również dostęp do współdzielonych zasobów organizacji, a dodatkowo zmieni się metoda konfiguracji niektórych aplikacji. Dużo częściej jednak wybierana jest pierwsza opcja, wobec czego klikamy Konfiguruj do użytku osobistego i przechodzimy dalej.



6. Następne okno pozwala nam zalogować się na konto Microsoftu, lub jeśli go nie mamy, utworzyć je. Istnieje też opcja stworzenia z tego poziomu konta lokalnego poprzez wybranie opcji Konto w trybie offline, jednak oferuje ono o wiele mniej udogodnień w porównaniu do swojej alternatywy. Korzystając z konta Microsoftu, zyskamy częściową automatyzację logowania do aplikacji stworzonych przez Microsoft, dostęp do sklepu oraz wiele, wiele więcej. Aby wykreować nowe konto tego typu, klikamy widoczną opcję Utwórz konto, co przeniesie nas do kolejnego ekranu.



7. Pierwszym krokiem procedury jest podanie naszego adresu e-mail – nie musi on być nawet powiązany z Outlookiem. Wystarczy wpisać go w odpowiednią rubrykę, po czym kliknąć Dalej. Jeśli jednak chcemy przy okazji założyć nową skrzynkę, możemy wybrać Uzyskaj nowy adres e-mail, co przekieruje nas do kolejnego kreatora. W jego pierwszej rubryce wpisujemy, pod jaką nazwą utworzone będzie nasze nowo konto pocztowe i równocześnie konto Microsoft, po czym klikamy Dalej. Pojawi się kolejne pole do uzupełnienia, tym razem w wolne miejsce należy wpisać hasło, z którego zamierzamy korzystać w Outlooku. Gdy to zrobimy, ponownie wybieramy Dalej , co przeniesie nas do pola, w którym z rozwijalnych list wybrać należy kraj oraz naszą datę urodzenia i po raz kolejny kliknąć Dalej. Aby właściwie zabezpieczyć nasze nowopowstające konto, konieczne jest podanie numeru telefonu oraz jego prefiksu i kliknięcie Dalej. Kolejny ekran to w zasadzie zaproszenie do subskrypcji newslettera oraz możliwość skorzystania ze spersonalizowanych reklam. Jeśli nie jesteśmy tym zainteresowani, wystarczy odznaczyć odpowiednie pola wyboru. Znajdziemy tu również odnośniki do umowy dotyczącej korzystania z serwisu. Gdy będziemy gotowi, klikamy Dalej.



8. Czas na konfigurację numeru PIN zwiększającego nasze bezpieczeństwo. Można go co prawda pominąć poprzez wybranie Zrób to później, jednak jest to wysoce niezalecane. Zamiast tego klikamy Ustaw numer PIN, dzięki czemu pojawi się niewielkie okno, w które dwukrotnie wpisujemy numer PIN, po czym potwierdzamy Ok.



9. Gdy proces konfiguracji PIN już będzie za nami, nadejdzie moment, by połączyć nasz komputer z telefonem, co umożliwi nam późniejsze korzystanie z funkcji Windows Timeline (czyli kontynuacji na PC działań prowadzonych wcześniej na smartfonie). Możemy dokonać tego w innym momencie poprzez kliknięcie Zrób to później, lecz również i tego się nie zaleca. Po wpisaniu numeru w odpowiednią rubrykę wybieramy Wyślij. Gdy już tego dokonamy, przechodzimy Dalej.

10. Następne okno służy wybraniu, czy zamierzamy korzystać z usługi OneDrive. Jako że jest to świetny sposób na przechowywanie plików, najlepiej wybrać Tak, co przeniesie nas do ekranu konfiguracji ustawień prywatności.



11. Konfiguracja ustawień prywatności to bardzo istotna sprawa, wobec czego należy dokładnie przyjrzeć się każdej z opcji. Co istotne, wiele z nich wykorzystuje telemetrię – oznacza to, że gdy są aktywne, system wysyła informacje na serwery Microsoftu, wykorzystując przy tym transfer. Jeśli potrzebujemy na ten temat bardziej drobiazgowych informacji, należy kliknąć Dowiedz się więcej, co otworzy odpowiednie okno (wychodzimy z niego, klikając Kontynuuj). Ważnym jest to, że nie wszystko można w tym ekranie całkowicie dezaktywować – niektóre dane w dalszym ciągu będą wysyłane. Dostępne opcje odpowiadają odpowiednio za następujące elementy:
    • Lokalizacja. Gdy jest ona uruchomiona, system i aplikacje korzystać będą mogły z naszych danych lokalizacyjnych, a co za tym idzie, wyświetlać odpowiednie monity – korzysta z tego między innymi aplikacja Pogoda.
    • Rozpoznawanie mowy. Opcja ta dedykowana jest głównie Cortanie oraz nielicznym aplikacjom rozpoznającym mowę. Dzięki jej uruchomieniu system będzie nasłuchiwał dźwięków docierających do mikrofonu.
    • Diagnostyka. Jeśli diagnostyka jest aktywna, do serwerów Microsoftu trafią raporty błędów generowane przez system operacyjny w przypadku usterek.
    • Dostosowana zawartość i funkcje dzięki danym diagnostycznym. Opcja ta sprawia, że system podpowiadać będzie nam trafniej podczas dostosowywania produktów i usług Microsoft. Wykorzystywane są do tego dane diagnostyczne.
    • Odpowiednie reklamy. Jeżeli pozostawimy je aktywne, reklamy przewijające się co jakiś czas w systemie (na przykład w kafelkach menu start) zawierać będą treści przygotowane specjalnie dla nas.

    Aby zakończyć etap pierwszej konfiguracji, po wprowadzeniu ewentualnych zmian należy kliknąć przycisk Akceptuję.

To już zasadniczo wszystko, komputer zacznie jeszcze tylko wykonywać zautomatyzowane operacje, takie jak instalowanie aplikacji systemowych ze sklepu Windows, po których do naszego użytku zostanie oddany całkowicie świeży system Windows 10 Fall Creators Update. Niemal wszystkie sterowniki (przynajmniej w podstawowej formie) powinny być na tym etapie zainstalowane, wobec czego możemy rozpocząć pracę z komputerem.