Łączność Windows XP z innym systemami

Zagadnienie zgodności operacyjnej i łączności między systemami zawsze było, jest i będzie sporym wyzwaniem dla niejednego administratora sieci. Ze względu na niepodważalną dominację firmy Microsoft na rynku systemów operacyjnych przeznaczonych dla klientów indywidualnych, większość tzw. „domowych sieci” opiera się na połączeniu ze sobą dwóch maszyn obsługiwanych przez środowisko Windows. Jest to zazwyczaj sposób zarówno prosty i bezproblemowy (udostępnianie zasobów okazuje się dziecinnie łatwe) jak i wystarczająco (na te potrzeby) niezawodny. Jednak w przypadku bardziej rozległych sieci komputerowych okazuje się, że takie rozwiązanie jest nieefektywne lub po prostu niemożliwe do wprowadzenia w życie. Dlatego też większość firm i instytucji korzysta z sieci heterogenicznych opartych na takich systemach jak Microsoft Windows XP, przeróżne wydania Linuksa/Uniksa, Mac OS firmy Apple albo Novel NetWare. Wtedy właśnie pojawia się problem zgodności i łączności między przeróżnymi dostępnymi na rynku systemami operacyjnymi, które administrator chciałby „zmusić” do prawidłowej i wydajnej współpracy.

Dla powodzenia integracji Windows XP z siecią heterogeniczną niezbędny jest prawidłowy dobór i konfiguracja na dwóch poziomach: logicznych protokołów sieciowych oraz nośników fizycznych.

Protokół sieciowy jest konieczny do nawiązania komunikacji między maszynami tworzącymi sieć niezależnie czy jest ona heterogeniczna czy też nie. Jednak jeśli tak jest, to mogą pojawić się pewne problemy wynikające z niezgodności między systemami operacyjnymi zarządzającymi poszczególnymi maszynami. Niezbędna jest zatem znajomość technologii łączności obsługiwanych zarówno przez Windows XP jak i przez inne systemy.

Zdecydowanie najpopularniejszym i najszerzej stosowanym protokołem jest TCP/IP. Opiera się na nim sieć Internet oraz niezliczone inne systemy na całym świecie. Z TCP/IP mogą korzystać komputery PC, urządzenia przenośne i wiele innych. Protokół charakteryzuje się bardzo dobrą wydajnością oraz niespotykaną w innych protokołach skalowalnością. Co ważne jest on obsługiwany przez zdecydowaną większość nowoczesnych systemów operacyjnych.

Istnieje również szereg innych mniej rozpowszechnionych protokołów sieciowych jak IPX/SPX będący częścią systemu Novell NetWare (nie tolerowany jednak przez systemy Apple oraz sporą część wydań Linuksa i Uniksa), SNA (stosowany w sieciach z serwerami mainframe i terminalami), AppleTalk (obecne wersje korzystają z TCP/IP do współdzielenia plików).

Drugim niezbędnym elementem sieci jest sieciowy nośnik fizyczny, który odpowiada za „fizyczne przemieszczanie się danych”. Konieczne jest tutaj zastosowanie metody najlepiej spełniającej nasze oczekiwania co do transmisji informacji (typ systemów operacyjnych obsługujących łączone przez nas komputery nie ma tu większego znaczenia, ponieważ różne technologie sieciowe można mostkować, co pozwala projektantowi na dużą dowolność).

Najbardziej rozpowszechnionymi technologiami są tutaj Token Ring (Fast Token Ring) oraz Ethernet (Fast Ethernet). Ten pierwszy pozwala klientowi sieciowemu na transmitowania danych jedynie w sytuacji kiedy posiada on specjalny pakiet danych tzw. żeton (token). Ta metoda prowadzi osiągnięcia sporego odsetka udanych komunikacji oraz obsługi wielu użytkowników (rozległych sieci komputerowych). Natomiast protokół Ethernet wprowadza procedurę sygnalizacji korzystając z algorytmu Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection (CSMA/CD). Sprawdza on czy w sieci odbywa się komunikacja i dopiero, kiedy inne maszyny nie porozumiewają się, pozwala hostowi na transmisję. Komunikacja w Ethernecie jest półdupleksowa co oznacza, że jeden komputer nie może pobierać i nadawać danych w tym samym czasie. W protokole Fast Ethernet komunikacja jest już pełnodupleksowa, a bardziej zaawansowane metody sygnalizacji pozwalają na zwiększenie prędkości transmisji (w najnowszej wersji aż do 1 Gb/s – jednak przy znacznie ograniczonym zasięgu).

Co ciekawe komputer obsługiwany przez system Windows XP, może pełnić funkcję mostka między różnymi technologiami sieciowymi. Wymaga to posiadania po jednej karcie sieciowej na każdy z używanych nośników (np. Token Ring i Ethernet), co często okazuje się rozwiązaniem tańszym i wygodniejszym niż stosowanie kosztownych urządzeń, jak sprzętowe mostki czy routery.

Przykłady współpracy Windows XP z kilkoma innymi systemami

NetWare

Serwery NetWare stosowane są często w biurach i innych miejscach gdzie potrzebna jest szybka i wygodna wymiana dokumentów oraz dogodna weryfikacja tożsamości użytkownika (mająca na celu zabezpieczenie zasobów przed dostępem niepożądanych osób).
Udostępnienie plików i drukarek serwera NetWare użytkownikowi systemu Windows XP (wyłączając wersję 64-bitową tego systemu, która nie obsługuje klienta NetWare ani protokołu IPX) okazuje się łatwe przy zastosowaniu prostego klienta (NWLink) oraz implementacji IPX/SPX napisanej w tym celu przez Microsoft.


Aby zainstalować oba komponenty należy:
Wybrać polecenie Start, Połącz z, Pokaż wszystkie połączenia. Następnie kliknąć prawym przyciskiem myszy na ikonę Połączenia lokalne i wybrać polecenie Właściwości. Dalej należy kliknąć przycisk Zainstaluj.

W pojawiającym się oknie dialogowym musimy zaznaczyć pozycję Klient i kliknąć przycisk Dodaj.

Następnie wybrać Usługę klienta dla systemu NetWare tak jak na rysunku i kliknąć OK.

Kiedy instalacja dobiegnie końca musimy ponownie uruchomić komputer, aby dokonane zmiany zostały uwzględnione w systemie.

Przy ponownym starcie systemu pojawia się okno dialogowe pozwalające na skonfigurowanie połączenia z wybrany serwerem NetWare. Jeśli serwer ten używa usługi Bindery i jest to serwer w wersji NetWare 3.x lub starszy – wystarczy wpisać nazwę preferowanego hosta w odpowiednim polu, aby po zalogowaniu móc korzystać z jego zasobów.

W przypadku serwerów korzystających z drzewa DNS należy jeszcze wybrać drzewo domyślne oraz kontekst.

Jeśli opcje klienta zostały skonfigurowane w sposób prawidłowy wystarczy już tylko dokonać mapowania dysków na woluminy NetWare co można osiągnąć w prosty sposób poprzez otworzenie Eksploratora Windows, a następnie wybrania polecenia Narzędzia oraz Mapuj dysk sieciowy.

Unix/Linux

Jako, że systemy Unix/Linux stają się coraz bardziej popularne (zazwyczaj są one stosowane do obsługi serwerów) często zachodzi potrzeba udostępniania przeróżnych usług serwerów wykorzystujących te systemy dla potrzeb użytkownika Windows XP. Istnieje szereg pakietów zapewniających usługę Server Message Block (SMB), która to jest jednym z najlepszych obecnie dostępnych rozwiązań takiej współpracy.

W prosty sposób możemy udostępnić też usługę drukowania dla systemu Unix w systemie Windows XP. Aby to zrobić z Panelu sterowania wybieramy opcję Dodaj/Usuń programy. W wyświetlonym oknie dialogowym wybieramy opcję Dodaj/Usuń składniki systemu Windows. Następnie szukamy pola Inne usługi plików i drukowania w sieci. Nie zaznaczamy jednak pola wyboru, a zamiast tego klikamy przycisk Szczegóły.

W wyświetlonym oknie dialogowym wybieramy Usługi drukowania dla systemu Unix, klikamy OK, a następnie Dalej.

Tak oto klienci systemu Unix mogą korzystać z dowolnej drukarki dostępnej dla tego komputera. Jest to niestety jedyna oczywista usługa dla Uniksa jaką możemy dodać w systemie Windows XP.

Istnieje za to kilka urządzeń (opracowanych przez takie firmy jak AT&T Labs – pakiet UWIN) umożliwiających przenoszenie i uruchamianie programów uniksowych w środowisku Windows. Pakiet UWIN 3.1 zasługuje tu na szczególną uwagę ze względu na bardzo specyficzne środowisko operacyjne oraz liczne narzędzia, programy i komendy uniksowe zaimplementowane w nim.

Apple

Łączenie Windows XP z systemami Apple jest o tyle trudne, że czasami wymaga pośrednictwa środowiska Windows 2000 z zainstalowanym oprogramowaniem Servieces for Macintosh. Jednak często można zastosować prostsze rozwiązanie stosując, wspomniane już przy okazji połączeń z systemami uniksowymi, narzędzia SMB (np. SMB Samba). Jednak jest to możliwe jedynie w przypadku wersji systemu Apple Mac OS X. Istnieją oczywiście narzędzia pozwalające innym wersjom systemu Mac na korzystanie z zasobów sieci Windows oraz udostępnianie swoich tymże sieciom, ale nie są one szeroko rozpowszechnione.