Zanim przejdziemy do omawiania podstaw administracji systemem Microsoft SQL Server, warto na chwilę zatrzymać się i zastanowić, czym tak naprawdę jest ten produkt. SQL Server często postrzegany jest przez użytkowników jako baza danych. Choć określenie to jest po części prawdziwe, to jednak nie do końca oddaje ono pełny charakter tego systemu. Owszem, zaimplementowany w nim silnik bazy danych jest niewątpliwie jego najważniejszą częścią, jednak jest on tylko jednym z wielu podstawowych komponentów, które razem składają się na tzw. system zarządzania relacyjną bazą danych (ang. Relational Database Management System, RDBMS).
Relacyjna baza danych to baza, w której dane gromadzone i przechowywane są w dwuwymiarowych obiektach zbliżonych pod względem struktury do tabel. Zgodnie z konkretnym projektem bazy danych, tabelom tym narzuca się pewne ograniczenia (ang. constraints) wymuszające integralność danych, zaś pomiędzy wybranymi tabelami definiuje się związki, które nadają tym danym odpowiedni sens. U podstaw działania relacyjnej bazy danych leży matematyczny model organizacji danych, opierający się bezpośrednio na teorii mnogości i pojęciu relacji. W modelu tym dane grupowane są w tabelach nazywanych relacjami (ang. relations), pomiędzy którymi tworzone są wspomniane już związki (ang. relationships) nadające tym danym właściwy kontekst i znaczenie. O relacyjnym modelu danych oraz stosowanej w nim terminologii powiemy sobie szerzej przy okazji omawiania tematu projektowania baz danych.
SQL Server jest więc systemem RDBMS zaimplementowanym i pracującym w architekturze klient/serwer, w której każdy komponent jest w stanie pracować samodzielnie i niezależnie od pozostałych. Dzięki wzajemnej współpracy komponenty te, realizowane zazwyczaj w postaci działających w tle usług, umożliwiają nam nie tylko pozyskiwanie, przetwarzanie, zachowywanie, analizowanie i raportowanie danych z użyciem wysokowydajnych i zoptymalizowanych operacji, ale też odpowiednio zabezpieczają je przed nieautoryzowanym dostępem z wykorzystaniem powszechnych mechanizmów uwierzytelniania, ułatwiają sporządzanie kopii zapasowych i odzyskiwanie danych, a także pozwalają na zautomatyzowanie operacji i zadań do wykonania zgodnie z określonym harmonogramem.
Obsługa systemu SQL Server odbywa się w dużej mierze za pomocą dedykowanych narzędzi zarządzania wyposażonych w graficzny interfejs użytkownika, przy czym sterować pracą serwera i silnika bazy danych możemy również przy użyciu odpowiednich komend Wiersza poleceń i powłoki Windows PowerShell. Głównym narzędziem komunikacji użytkownika z silnikiem bazy danych jest jednak strukturalny język zapytań (ang. Structured Query Language, SQL) o charakterze deklaratywno-imperatywnym, który z uwagi na obecność wielu własnościowych rozszerzeń firmy Microsoft występuje tu w dialekcie Transact-SQL (T-SQL). Za pomocą języka T-SQL możemy nie tylko implementować i komunikować się z wybraną bazą danych, ale też sterować pracą samego serwera bazy danych.
341f31d.png)