Wartoœci logiczne to „prawda”(true) oraz „fa³sz”(false). Zmienne, które mog¹ przechowywaæ takie wartoœci s¹ typu „bool”. Wartoœci logiczne s¹ wynikami operacji logicznych. '[
„true” okreœla, ¿e jakieœ wyra¿enie jest prawdziwe, natomiast „false” ¿e nieprawdziwe.
Za³ó¿my, ¿e mamy zmienna „x” typu „int”. Wyra¿eniem logicznym bêdzie przyrównanie tej zmiennej do jakiejœ liczby.
Np. czy „x” wynosi 2? Jeœli tak to wynikiem bêdzie „true”, jeœli nie „false”.
Znamy ju¿ operator „=”, s³u¿¹cy do przypisywania wartoœci zmiennym. Istnieje bardzo podobny operator „==”. Niedoœwiadczeni programiœci czêsto myl¹ obydwa operatory, co powoduje wiele b³êdów w programach.
Poni¿szy fragment programu przypisuje do zmiennej „x” wartoœæ 2.

int x;
x = 2;

Natomiast nastêpny fragment przyrównuje zmienn¹ “x” do 2.

bool czyRowneDwa;
czyRowneDwa = x == 2;

Napiszmy krótki program z wykorzystaniem zdobytej wiedzy. Dla poprawy czytelnoœci wstawmy nawiasy obejmuj¹ce wyra¿enie przyrównania. Nawiasy okr¹g³e, tak jak w matematyce, wymuszaj¹ kolejnoœæ wykonywania operacji. W tym wypadku wyra¿enie logiczne i tak wykona³oby siê jako pierwsze, ale warto u¿ywaæ nawiasów jeœli poprawia to czytelnoœæ programu.

class KlasaGlowna
{
      static void Main()
      {
            int x = 2;
            bool czyRowneDwa;
            czyRowneDwa = (x == 2);

            System.Console.WriteLine("Czy x jest równe 2? " + czyRowneDwa);
            System.Console.ReadLine();
      }
}

Wynik dzia³ania programu mówi nam czy “x” jest równe 2 czy nie.

Wynikiem jest „true”, a wiêc „x” jest równe 2.

Instrukcje warunkowe

 Najbardziej znan¹ instrukcj¹ warunkow¹ jest instrukcja „if ... else”. S³u¿y ona do warunkowego wykonania kodu. Jej sk³adnia wygl¹da nastêpuj¹co:
„if(wyra¿enie logiczne) kod programu”.
Najpierw wykonywane jest „wyra¿enie logiczne” zawarte w nawiasach. Jeœli zwraca wartoœæ „true” (warunek jest prawdziwy), to wykonywany jest kod programu znajduj¹cy siê za warunkiem. Kodem programu, którego wykonanie zale¿y od prawdziwoœci warunku, mo¿e byæ jedna instrukcja b¹dŸ wiêksza ich iloœæ, ujêta w nawiasy klamrowe „{}”.

Czas wiêc na przyk³ad:

class KlasaGlowna
{
      static void Main()
      {
            int x = 1;
            if(x == 2)
                  System.Console.WriteLine("x jest równe 2");
            System.Console.ReadLine();
      }
}

“x” jest równe 1, wiêc wyra¿enie “x == 2” zwróci nam “false” i metoda „WriteLine()” nie wykona siê.

W poni¿szym programie za instrukcj¹ „if” umieœci³em kilka metod. Tak wiêc mimo, ¿e warunek nadal nie bêdzie prawdziwy, nie wykona siê tylko metoda znajduj¹ca siê bezpoœrednio za „if”.

class KlasaGlowna
{
      static void Main()
      {
            int x = 1;
            if(x == 2)
                  System.Console.WriteLine("x jest równe 2");
            System.Console.WriteLine("Ta metoda zawsze sie wykona.");
            System.Console.ReadLine();
      }
}

Jeœli chcielibyœmy, aby wykonanie wiêkszej iloœci instrukcji zale¿a³o od warunku logicznego, to musimy uj¹æ je w nawiasy klamrowe.

class KlasaGlowna
{
      static void Main()
      {
            int x = 1;
            if(x == 2)
            {
                  System.Console.WriteLine("x jest równe 2");
                  System.Console.WriteLine("Wykonanie tej metody jest zale¿ne od prawdziwoœci warunku.");
            }
            System.Console.ReadLine();
      }
}

Zmieñmy nasz program tak aby warunek by³ prawdziwy.

class KlasaGlowna
{
      static void Main()
      {
            int x = 2;
            if(x == 2)
            {
                  System.Console.WriteLine("x jest równe 2");
                  System.Console.WriteLine("Wykonanie tej metody jest zale¿ne od prawdziwoœci warunku.");
            }
            System.Console.ReadLine();
      }
}

Praktyczne wykorzystanie instrukcji warunkowych.

Za pomoc¹ instrukcji „if” mo¿emy stworzyæ prosty interfejs u¿ytkownika, za pomoc¹ którego program bêdzie komunikowa³ siê z u¿ytkownikami.

class KlasaGlowna
{
      static void Main()
      {
            string x;

            System.Console.WriteLine("Wybierz jedn¹ z opcji:\n1) Wprowadzenie imienia i nazwiska.\n2) Wprowadzenie wieku.");
            x = System.Console.ReadLine();
            if(x == "1")
            {
                  System.Console.WriteLine("Podaj imiê i nazwisko.");
                  System.Console.Read();
            }
            if(x == "2")
            {
                  System.Console.WriteLine("Podaj wiek.");
                  System.Console.Read();
            }
      }
}

Najpierw program wypisuje mo¿liwe opcje i prosi o wybranie jednej z nich. U¿ytkownik wprowadza tekst i potwierdza klawiszem „Enter”. Nastêpnie dwie instrukcje warunkowe „if” sprawdzaj¹ czy wybrano liczbê „1” czy liczbê „2” i w zale¿noœci od wyboru wykonuj¹ siê odpowiednie instrukcje.

Wraz z „if” ³¹czy siê s³ówko „else”. W prostym t³umaczeniu mo¿na powiedzieæ, ¿e program sprawdza warunek i jeœli jest on prawdziwy to wykonuje siê kod pod instrukcj¹ „if”, jeœli nie to wykonuje siê kod znajduj¹cy siê poni¿ej s³ówka „else”.

class KlasaGlowna
{
      static void Main()
      {
            int x = 1;

            if(x == 2)
            {
                  System.Console.WriteLine("x równa siê 2");
            }
            else
            {
                  System.Console.WriteLine("x nie równa siê 2");
            }
            System.Console.Read();
      }
}

Æwiczenie

Napisz program dzia³aj¹cy jak prosty kalkulator. Program bêdzie prosi³ o podanie dwóch liczb a nastêpnie o wybranie dzia³ania. Na koniec wyœwietlany bêdzie wynik.